Daar gaat de toren…. in de jaren negentig gebouwd, toen nog zonder dak (!) erop, in de loop der jaren voorzien van een dak, ramen en kleurrijke zijpanelen. En met liefdevol onderhoud nog steeds een leuk ding. Maar hout, en zeker hout dat in de grond staat, heeft niet het eeuwig leven. We konden er niet omheen: de palen waren te ver aangetast om de veiligheid te kunnen blijven garanderen. Natuurlijk zou hij niet zomaar omvallen, maar we moesten hem slopen voordat we daaraan begonnen te twijfelen. Hetzelfde geldt voor de zeshoekige schommel en de kabelbaan. Maar: er komen nieuwe toestellen!